پخش کننده چندرسانه ای خانگی سونی مدل MHC-GT7DW

طراحی و ساخت؛ سوموکار ژاپنیبدون شک یکی از مهم‌ترین نقاط قوت و تمایز سیستم صوتی MHC-GT7DW طراحی ظاهری آن است. یک ساب‌ووفر مرکزی بزرگ با دو بلندگوی کناری که با چند نوع چیدمان در کنار آن قرار می‌گیرند. اندازه‌ی بزرگ با ارتفاع حدودا 80سانتی‌متری و شکل ظاهری این ساب‌ووفر، اولین چیزی است که نظر افراد را به خود جلب می‌کند. نمای جلویی آن از یک حفاظ مشبک فلزی تشکیل شده که از ساب‌ووفری با قطر درایو 35 سانتی‌متر محافظت می‌کند و قسمت رویی آن هم یک صفحه‌ی تمام‌لمسی است. این قطعه علاوه‌بر تولید بیس و یک زیرصدای کاملا بم، نقش مرکز کنترل این سیستم صوتی را هم بازی می‌کند؛ به ترتیبی که تمام اتصالات و تنظیمات از روی این قسمت دستگاه صورت می‌گیرد. دو باند مستطیلی‌شکل مجهز به یک توییتر 5سانتی‌متری و دو درایو میدرنج 9سانتی‌متری هم صدای اصلی را تولید می‌کنند. این بلندگوها از طریق دو کابل مخصوص به ساب‌ووفر یا همان مرکز کنترل دستگاه متصل می‌شوند. کل این سیستم صوتی در همین سه قطعه خلاصه می‌شود و خبری از بلندگوهای ساید و سنتر هم نیست. 

یکی از جذابیت‌ها و نقاط تمایز این محصول با دیگر سیستم‌های صوتی، سیستم نورپردازی آن است. به ترتیبی که در قسمت پشت ساب‌ووفر تعدادی چراغ LED تعبیه شده که می‌توانند نورهایی با سه رنگ آبی، قرمز و سبز را روی دیوار و سقف بتابانند. با قراردادن ساب‌ووفر با فاصله‌ی حدودا 30 تا 50 سانتی‌متری از دیوار، این نورها، هم پررنگ‌ می‌شوند و هم پخش مناسبی خواهند داشت. چند سبک مختلف وجود دارد که می‌توان از روی تنظیمات سیستم انتخاب کرد تا رقص نور در اشکال مختلف تابیده شود. این رقص نور به‌صورت خودکار با تمپوی موسیقی در حال پخش، سینک و ریتم آن سریع یا آرام می‌شود. علاوه‌بر این نورها، داخل درایو ساب‌ووفر و داخل بلندگوها هم نورپردازی شده‌ است که ظاهر جذابی به این سیستم صوتی می‌بخشد.از دیگر ویژگی‌های این محصول، صفحه‌ی بزرگ لمسی روی ساب‌ووفر است که تمامی تنظیمات از روی آن انجام می‌شود. البته این تنظیمات توسط کنترل دستگاه یا اپ مخصوص موبایل آن هم در دسترس است که در ادامه به بررسی آن‌ها خواهیم پرداخت. تمامی افرادی که برای اولین بار با این سیستم صوتی روبه‌رو می‌شوند، حتما دقایقی را با این صفحه‌ی لمسی که توجه برانگیز است، مشغول خواهند بود. علاوه‌بر کلیدهای لمسی معمول مانند Play و Stop و تنظیم سطح صدا، کلیدهایی هم برای انتخاب فولدر، انتخاب نوع رقص نور و نوع اتصال هم در این قسمت وجود دارد. اما در وسط این صفحه یک قسمت دایره‌ای‌شکل طراحی شده که بخش کنترل حرکتی یا همان Gesture است. به ترتیبی که با حرکت دست از بالای این قسمت (بدون لمس صفحه) می‌توان فرمان‌های مختلفی را صادر کرد. زیر این قسمت چهار کلید لمسی playback، DJ، Sampler و Karaoke وجود دارد که با فعال‌کردن هرکدام از آن‌ها دستورات بخش Gesture تغییر می‌کند. البته این دستورات حرکتی چندان کاربردی نیستند و بیشتر جنبه‌ی سرگرمی دارند و نمی‌توان آن‌ها را شخصی‌سازی کرد. علاوه‌براین، گاهی اوقات دقت متوسط آن شما را کلافه می‌کند. در قسمت بالای سمت چپ، یک صفحه‌نمایش کوچک وجود دارد که برخی موارد کلی مانند ابزار متصل شده به دستگاه و اطلاعات فایل در حال پخش را نشان می‌دهد. مشکل اینجاست که این صفحه تنها زمانی قابل دیدن است که درست بالای سر آن ایستاده باشید؛ برای مثال اگر از راه دور و با استفاده از ریموت‌کنترل با این سیستم کار کنید متوجه نمی‌شوید چه خبر است و چه موزیکی در حال پخش دارید و سطح صدا روی کدام درجه قرار گرفته است. شاید بهتر بود به نوعی این نمایشگر در قسمت جلویی دستگاه قرار می‌گرفت. در قسمت بالای این صفحه‌ی لمسی هم یک شیار وجود دارد که می‌توانید ابزارهایی مانند تبلت یا گوشی موبایل را به‌ صورت ایستاده داخل آن قرار دهید. البته هیج رابطی در این شیار وجود ندارد و فقط نقش پایه را بازی می‌کند.